Zien met het hart

We bezoeken vandaag de blindenschool Centre Polyvalent Saint Augustin in een buitenwijk van Lomé in Togo.

Het centrum staat onder de leiding van de blinde directeur Germain Ayassou.

Het centrum wordt gesteund door de Italiaanse ngo La Luce Venga de Vicenza.

Speciaal voor ons zingen de kinderen prachtige liederen onder begeleiding van enkele blinde muzikanten.

Recent onomkeerbaar blind geworden in 2008 toen hij 18 jaar was, moet Adjuda die nu 20 is, opnieuw leren lezen en schrijven op basis van het Brailleschrift. Blinden schrijven van rechts naar links. Zij prikken (zoals op de foto hierboven) uithollingen in het Braillepapier. Als zij het blad omdraaien kunnen zij de reliëfpuntjes lezen van links naar rechts. Adjuda werd in het centrum opgenomen op 28 september 2009. In het schooljaar 2010-2011 zal hij zijn laatste jaar middelbaar volgen dat hij in het eerste trimester had moeten onderbreken omdat hij minder en minder zag en uiteindelijk blind werd. De oorzaak kent men niet. Als hij lukt in zijn laatste jaar wil hij naar de universiteit. "Allons de l'avant, continuons".

Oudere blinden leren op een weefgetouw een beroep aan. Sommige jongens leren bv voor schrijnwerker in de werkplaats in het centrum.

Het centrum beschikt over een Brailleprinter. Een ziende typt op de computer de nodige leerboeken over in Brailleschrift en dit wordt met deze Brailleprinter omgezet in bladen waarop de Brailletekens in reliëf verschijnen zodat de blinde met zijn vingers over de tekst kan glijden en de tekst decoderen.
Zo'n printer kost een 4.800 €, een zware maar noodzakelijke investering voor een blindenschool.

Ik heb als vrijwillig bestuurder van Mercy Ships voor soeur Marcelle-Pascaline Dimake, directrice van het Institut des Aveugles te Togoville waar we gisteren op bezoek waren en voor Germain Ayassou, directeur van dit Centre Polyvalent Saint Augustin een Perkins Brailler als geschenk meegebracht. Met dit toestel kunnen de blinde kinderen hun teksten typen in Braillesschrift. Een Perkins Brailler kost zo'n 666 €, een grote som voor een blinde.

Het is middag. De blinde kinderen die hier op pensionaat zijn, krijgen een lekker middagmaal. Iedereen eet waar hij het liefst zit of staat. Dit meisje is haar slippertjes kwijt en tast met haar hand tot ze die terug gevonden heeft.

De blinde kinderen staan ook in voor het onderhoud van het centrum, zoals hier de vaat na het middagmaal. Alles gebeurt uiteraard op de tast. En de kommen blinken als nieuw!

Lekker genieten van haar middagmaal al wandelend in de tuin van het centrum.

Blinde jongens en een blind meisje oefenen in het musiceren.

Dit blinde meisje luistert aandachtig in de klas. Vele leraren zijn zelf blind.

Blinde kinderen leren allen het Brailleschrift schrijven en lezen. De vingers decoderen de letters van het alfabet. Voor men dit kan is er veel oefening aan vooraf gegaan.

We hebben een lang gesprek met de blinde directeur Germain Ayassou. We hebben op ons initiatief ook een afspraak met een vertegenwoordiger van het instituut voor microfinanciering Wages uit Lomé en onderzoeken mogelijke samenwerking tussen beide partijen. Ikzelf steun verschillende projecten van Wages via renteloze leningen, waardoor meestal Togolese vrouwen hun kleine handel waarmee zij het ganse gezin onderhouden kunnen opstarten of ontwikkelen.

Germain Ayassou vertelt ons dat hij heel gelukkig is met de komst van het hospitaalschip de Africa Mercy. Mercy Ships heeft de blinde leerlingen van het centrum gescreend. Gelukkig werd bij enkelen cataract waargenomen. De kinderen werden op het schip geopereerd. De troebele lens werd verwijderd, er werden kunstlenzen in het oog ingeplant en zodra het verband werd verwijderd konden de kinderen terug zien.

Germain zal zoals zovele blinden nooit kunnen terug zien. "Wij zien met het hart", zegt hij.

Ook ik heb mijn hart verloren bij de kinderen van deze blindenschool.

Opgetekend door Luc Dekesel.

Ik heb de kinderen in de klas gevraagd een lied te zingen. U kan er hieronder naar luisteren.